Afdrukken

Perenboom (halfstam)

(Pyrus communis)

6 tot 8 takken - blote wortel

Peer, Pyrus, is een plantengeslacht dat de algemeen bekende vruchten produceert. Het geslacht komt voor in veel landen, vooral op het noordelijk halfrond. Het geslacht kent ca. 40 soorten, die voorkomen in Noord-Afrika, Azië en Europa.

Perenboom

Peer (plant)
 
 
Peer
Moderne perenboomgaard
Moderne perenboomgaard
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae, Planten
Stam: Embryophyta, Landplanten
Klasse: Spermatopsida, Zaadplanten
Clade: Bedektzadigen
Clade: 'Nieuwe' tweezaadlobbigen
Clade: Fabiden
Orde: Rosales
Familie: Rosaceae, Rozenfamilie
Geslacht: Pyrus
 
Soort
Pyrus communis
L. (1753)
Vrucht, "Doyenne du Comice"
Vrucht, "Doyenne du Comice"
Conference peren aan de boom
Conference peren aan de boom
 
Afbeeldingen Peer op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Peer op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Peer, Pyrus, is een plantengeslacht dat de algemeen bekende vruchten produceert. Het geslacht komt voor in veel landen, vooral op het noordelijk halfrond.

 

 

Soorten

Het geslacht kent ca. 40 soorten, die voorkomen in Noord-Afrika, Azië en Europa, waaronder:

  • de Chinapeer, Pyrus bretschneideri
  • de gewone peer, Pyrus communis
  • de nashipeer, Pyrus pyrifolia
  • de wilde peer, Pyrus pyraster, die in de Lage Landen nog in het wild voorkomt
  • de wilgpeer, Pyrus salicifolia, sierbomen uit Zuid-Europa en Azië

Gewone peer

De bloeiwijze van het plantengeslacht peer is een boom, die op oudere leeftijd elk jaar bloeit en, meestal ook elk jaar, vrucht draagt. Hoogstambomen bloeien op latere leeftijd dan zogenaamde spillen. Er komen echter ook beurtjaren voor. De boom bloeit afhankelijk van het ras gemiddeld van half april tot begin mei. Door de vroege bloei kan er tijdens de bloei nachtvorstschade optreden, doordat de bloemen bevriezen en dus niet kunnen uitgroeien tot vruchten. Voor een goede bestuiving is het meestal nodig meerdere rassen bij elkaar te planten. Er zijn ook rassen, zoals Conference, die parthenocarpe vruchten kunnen vormen.

Een peer groeit uit een bevruchte bloem, meestal eerst met de dikke kant naar boven, maar door het toenemende gewicht van de vrucht 'kantelt' deze geleidelijk, tot de overblijfselen van het bloemetje aan de onderkant zijn beland.

De zogenaamde herfstrassen, die alleen kort bewaard kunnen worden, kunnen afhankelijk van het ras geplukt worden vanaf eind augustus tot eind september. De bewaarrassen kunnen afhankelijk van het ras geplukt worden vanaf begin september tot half oktober. Conference is het langst bewaarbaar en kan tot eind april bewaard worden.

Peren zijn grofweg te onderscheiden in handperen en stoofperen. De handpeer heeft over het algemeen een groene kleur met soms een rode blos aan de zonzijde, een zachte schil die eenvoudig te verwijderen is, en sappig en zacht vruchtvlees. De stoofpeer is ook groen maar is droog en hard, en wordt alleen na lang koken eetbaar.

Het areaal handperen in Nederland bedroeg in 2006 6914 ha. De belangrijkste teeltgebieden zijn de Betuwe en de Zeeuwse eilanden. De in Nederland meest geteelde handpeer is de Conference (5073 ha), daarna de Doyenné du Comice (1030 ha). De meest geteelde stoofpeer is de Gieser Wildeman.

De elf landen die de meeste peren produceren
Land Oogst (ton/jaar)
Vlag van China China 12.625.000
Vlag van Italië Italië 840.516
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 799.180
Vlag van Spanje Spanje 537.400
Vlag van Argentinië Argentinië 520.000
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 425.000
Vlag van Turkije Turkije 349.420
Vlag van België België 347.000
Vlag van Japan Japan 325.000
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 325.000
Vlag van Nederland Nederland 224.000
Wereld 20.105.683

Geschiedenis

De peer stamt uit de voet van Tiensjan, waar peren al 3000 jaar geleden werden veredeld. Er zijn resten van peren gevonden in resten van voorhistorische paalwoningen in Zwitserse meren.

Homerus beschrijft in hoofdstuk 7 van de Odyssee de boomgaard van Alcinoüs: "Er groeien bomen in, hoog en prachtig: peren, granaatappel en appelbomen die prachtig fruit dragen en zoete vijgen en prachtige olijven. Al dat fruit rot niet in de zomer, noch valt het af in de winter, maar het blijft het hele jaar."

Theophrastus beschreef drie perenrassen en beschreef het enten en snoeien. Marcus Porcius Cato Censorius maior beschreef vijf rassen. Plinius de Oudere vermeldde in zijn Naturalis historia 38 perenrassen en beschreef een bereiding om peren te stoven in honing.

Vorsten zoals Lodewijk XV en Lodewijk XVI die in de Kathedraal van Reims werden gekroond, kregen als geschenk een peer en een glas champagne, ook Marie Louise kreeg er een. Toen Karel X van Frankrijk er in 1825 gewijd werd, sprak de burgemeester:

"Nous vous offrons ce que nous avons de meilleur: nos vins, nos poires et nos cœurs".

"Wij bieden U het beste wat we hebben: onze wijnen, onze peren en onze harten."

Hendrik III van Engeland kreeg van Sheriffs van de stad Londen peren die per schip van La Rochelle kwamen.

In de 17e eeuw waren in Frankrijk 300 rassen bekend, in de 19e eeuw reeds 1000 en nu 5000.

Inhoudsstoffen

100 g peren bevat:
kcal kJoule koolhydraten eiwit water vet kalium calcium magnesium ijzer Vitamine C caroteen Vitamine B1 Vitamine B2
52-55 219-233 12,8 g 0,47 83 g 0,29 g 126 mg 10 mg 8 mg 0,26 mg 4,6 mg 0,032 mg 0,033 mg 0,038 mg

[2]

Gebakken peren

Het bekende gezegde "Met de gebakken peren blijven zitten" duidt op een situatie waarin men gebukt gaat onder de negatieve gevolgen van een eerdere gebeurtenis. Volgens Van Dale woordenboek uit 1999 voert deze zegswijze terug op de situatie dat er heerlijk is gekookt (gebakken peren waren in vroeger eeuwen een delicatesse), maar dat de gasten verstek laten gaan.

 

Bronvermelding

De volledige en oorspronkelijke tekst en de foto's werden overgenomen van Wikipedia. Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Peer_(plant). Deze tekst is vrijgegeven wordt onder de CC-BY-SA en/of GFDL.

 

Perenboom (halfstam) (Pyrus communis)
30,00€
Perensoorten: