Sleedoorn

Sleedoorn (Prunus spinosa) is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). De soort komt van nature voor in de Benelux, waar de plant met name langs bosranden voorkomt. De plant is een heester die 2-6 m hoog wordt.

De bloei is van maart tot april en de bestuiving vindt plaats door insecten, met name door de honingbij. Er zijn vruchten vanaf augustus, ze zijn pas lekker nadat de vorst eroverheen geweest is. De vruchten worden verwerkt tot jam, vruchtenmoes, vruchtensap, likeur (sloe gin of patxaran), vruchtenwijn en brandewijn, bijvoorbeeld slivovitsj. Het hout is zeer hard.

De plant vermeerdert zich door zaden en door wortelopslag. De sleedoorn is door zijn doorns redelijk beschermd tegen de vraat van grote grazers. Wanneer hij eenmaal aangeslagen is, neemt hij meer en meer ruimte in. Dit biedt dan tevens de gelegenheid aan bomen als de eik om tot wasdom te komen.

rupsen van de meidoornstippelmot

De naam van de heester bevat een oud woord voor pruim, slee, dat onder meer verwant is met het woord voor pruim in de Slavische talen, een woord dat terug te vinden is in de naam slivovitsj.

Plantengemeenschap

De sleedoorn is een kensoort voor de klasse van de doornstruwelen (Rhamno-Prunetea).

Plagen

In mei spint de meidoornstippelmot (Yponomeuta padella) zich in en zet eitjes af. In deze nesten ontwikkelen zich vele jonge rupsen, die de planten praktisch kaal kunnen vreten.

De sleedoornpage heeft de sleedoorn als waardplant. De vlinder legt de eitjes in de oksels van takken, waar de eitjes overwinteren. In het voorjaar komen de eitjes uit en vreten de rupsjes van het blad.

De rupsen van de pruimenmot eten enkel de vruchten.

Bronvermelding

De volledige en oorspronkelijke tekst en de foto's werden overgenomen van Wikipedia. Zie  https://nl.wikipedia.org/wiki/Sleedoorn. Deze tekst is vrijgegeven wordt onder de CC-BY-SA en/of GFDL.

De foto werd overgenomen van Wikimedia. Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Sleedoorn#/media/File:Sleedoorn_bloemen_(Prunus_spinosa).jpg